Ο λαός μίλησε

Το κίνημα των αγανακτισμένων, με όλες τις αντιφάσεις και ανεπάρκειές του ανέδειξε με τον πιο ευθύ τρόπο το λαϊκό παράγοντα στο πολιτικό σκηνικό. Οι συγκεντρωμένοι του συντάγματος, με τους προσωπικούς του λόγους ο καθένας, δήλωσαν ξεκάθαρα πως δε συμφωνούν με την κεντρική επιλογή της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας που είναι η συνετή αποπληρωμή του χρέους και η εκποίηση των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων.

Αυτό καθιστά τους φιλομνημονιακούς «εχθρούς του λαού» στερώντας τους κάθε ίχνος δημοκρατικής νομιμοποίησης. Δυστυχώς, βιώνουμε με τραγικό τρόπο τη δημοκρατική εκτροπή, τη «μνημονιακή δημοκρατία» όπως εύστοχα χαρακτήρισε ο Τσίπρας τα γεγονότα του Συντάγματος.

Ας συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση. Ποτέ τα προγράμματα σταθεροποίησης του ΔΝΤ δεν ανατρέπονταν από τη μια χρονιά στην άλλη. Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια λιτότητας και σταδιακής κατάρρευσης του κοινωνικού ιστού μέχρι να φτάσουμε στην πολιτική διάλυση της ακολουθούμενης συνταγής και στη στροφή σε άλλες στρατηγικές, καλύτερες ή χειρότερες.

Ας έχουμε λοιπόν την ψυχραιμία να δούμε τι δυνάμεις θα γεννηθούν μέσα από την οδυνηρή και μακρόχρονη πορεία που θα ακολουθήσει το πρωτοφανές ιστορικά πείραμα που διεξάγεται στη χώρα μας. Έχουμε παρακαταθήκη τη λαϊκή αποδοκιμασία του μνημονίου και της ακολουθούμενης πολιτικής, αλλά το πράγμα έχει πολύ δρόμο ακόμα.

Πάντως το δίλημμα έχει τεθεί. Με την τρόικα και τις τράπεζες ή με το λαό. Και όταν ο λαός έρχεται σε σύγκρουση με την τάξη, δεν κάνει λάθος.